Bron onbekend :

de sterke generatie.

Geboren tussen de jaren 1910 - 1965.

 zijn nu tussen de, 50... 60... 70... 80 jaar

Vooraleerst hebben wij een geboorte overleefd met moeders die rooktenen 
of dronken gedurende hun zwangerschap. 
We werden niet getest op suikerziekte of cholesterol.
Na de geboorte werden wij op onze buik te slapen gelegd in kinderbedden 
geverfd met mooie blinkende loodverf.
Er waren geen kindersloten op de deuren.
Als wij met de fiets reden hadden wij petten op en geen helmen.
Als baby of kind reden wij mee in auto's zonder gordels, 
noch kinderstoelen of opblaasbare kussens.
Wij dronken water uit de put of water uit de kraan, geen water uit flesjes. 
Wij aten taartjes,  grauw wit brood, echte boter en spek met eieren. 
Wij dronken warme chocolade met suiker erin. Eerste hadden we ranja en later hadden we exota limonade, en toen op zon en feestdagen chips, met een blauw zakje zout.

WAAROM ?

Omdat wij steeds buiten speelden.  
Wij verlieten de woning 's morgens vroeg om de hele dag te spelen.
Altijd in de frisse lucht, dit op voorwaarde dat we ’s avonds bij donkerthuis waren.
Wij hadden rolschaatsen en daalden met een rotgang de hellingen af. 
Wij dachten er niet aan, dat wij geen remmen hadden.
Nadat wij zo een paar keren de bosjes in waren gevlogen leerden wij,
dit probleem op te lossen.
Wij hadden geen; Playstations, Nintendos, X-box, videospelen, 150 TV kanalen, videofilms of Dvd's, stereotoren, computers of internet.

WIJ HADDEN WEL VRIENDEN EN VRIENDINNEN.

Wij gingen naar buiten om met hen te spelen. 
Wij kletsten ons suf, vielen uit bomen, sneden ons, 
braken af en toe een bot of een tand.
We gingen appels, peren rapen of plukken, “lenen” er waren geen gerechtelijke vervolgingen om iemand de schuld te geven omdat onze ouders veel werkten of dat we vermaakte kleren moesten dragen en te kleine schoenen hadden.
Als we gepakt waren kregen we een pak slaag en thuis hielden wij onze mond, of er was huisarrest.
Wij kregen voor onze 10e verjaardag; poppen, speelden met stokken, 
tennisballen, we hinkelden, we geloofde in St. Nicolaas en uiteraard zwarte piet. Bij voetballen vertelde ze dat wij ons konden bezeren. Je mocht een ander niet bewust pijnigen. Respect voor de leraar die je met U aansprak.
Wij hebben dat allemaal overleefd.

Wij lopen of fietste tot aan de woning van een vriendin, 
we belden aan of gingen eenvoudig naar binnen.
Wij waren van harte welkom en schoven mee aan tafel.

Deze generaties hebben het beste er van gemaakt.
Het zijn denkers en uitvinders van deze tijd en hebben 
dit in deze wereld voort gebracht.
Deze 50 jaren was een explosie van nieuwigheden en nieuwe ideeën.
Wij hadden de vrijheid om het uit te proberen, niet de schrik voor het falen. 
Het grote succes en de verantwoordelijkheid die er mee gepaard ging.
Wij hebben ook geleerd om dat te beheersen en daarmee om te gaan. We waren verdraagzame en tevreden mensen (op zijn Brabants: de contente mees)
Als U een van deze persoon bent! 

 PROFICIAT;

Misschien wilt U dit delen met anderen die ook dit geluk hebben gehad.
Wij zijn groot geworden voordat de advocaten en politici alles kwamen regelen met de protocollen, richtlijnen, reglementen.
Wat was het leven toen mooi, simpel en helder. 
Soms wat ruw maar met duidelijke regels en discipline.